Hoe we voer voor de muggen werden op Gili Trawangan

Met piepende banden vertrokken we na twee nachten uit Kuta, Bali. Dronken Australiërs domineerden het straatbeeld, opdringerige straatverkopers probeerden ons aan de lopende band armbandjes/transport/marihuana aan te smeren, het strand lag vol met afval en we waren bijna beroofd. Gelukkig zag mijn heldhaftige vriendje het op tijd en trok de grijpgrage handjes van mijn tasje af.

We konden ons geluk niet op toen we van de boot afsprongen. Gili Trawangan heeft alles wat wat je van een tropisch eiland verwacht: wuivende palmbomen, een azuurblauwe zee en een wit strand waar je (met je billen bloot) melk uit een kokosnoot drinkt.

Na weken van driemaal daags rijst verlangden we stiekem toch wel een beetje naar een westerse hap. Vooral over spareribs (Arjen) en havermout met pindakaas en kaneel (ik) raakten we maar niet uitgepraat. Helaas hebben we tot op de dag van vandaag nog niet in deze behoeftes kunnen voorzien, wel hebben we de dagen op Gili T onze buikjes gevuld met pizza’s, clubsandwiches en mierzoete 3-voor-de-prijs-van-1 cocktails. Overdag deden we bommetjes in het zwembad, ‘s avonds dansten we op onze blote voetjes in het zand bij één van de strandbarretjes. Het leek wel vakantie.

De enige haar in de soep was de hoeveelheid muggen. De klamboe, muggenspray en lakens waarmee we onszelf als een mummie inwikkelden deden niet voorkomen dat we allebei iedere ochtend wakker werden met minimaal tien verse muggenbeten ter grootte van een 500 Rupia muntstuk. Ach, je moet toch ergens over kunnen klagen.

Op de vierde dag dronken we mushroomshakes bij één van de strandbarretjes in het zuiden, waarna we vier uur lang het eiland rondfietsten en om alles zo hard moesten lachen dat we regelmatig moesten stoppen omdat we anders van ons fiets vielen. Zelfs eten bestellen leek de beste grap ooit, de arme martabak verkoper heeft zeker vijf minuten moeten wachten tot wij proestend onze bestelling door konden geven.

Na vijf dagen zon, zee en strand begonnen we ons toch een beetje te vervelen en boekten we tickets naar Ubud. We waren weer toe aan actie. En weer toe aan driemaal daags rijst.