Met Kim en Steije in Ao Nang

Als een stel hysterische hyena’s aan de gekkenpilletjes vlogen we in elkaars armen in de straten van Ao Nang. We hadden elkaar toch zeker al twee weken niet gezien, dus een beetje enthousiasme was wel op zijn plaats.

Kim en Steije hadden net een paar weken Myanmar achter de rug, waar geslagen worden door monniken, poepen in de jungle en slapen op afgeragde tiendehands matjes tot de orde van de dag behoorden. Een paar dagen strand in Thailand hadden ze dus wel verdiend en omdat ik maar op een uurtje vliegen van ze verwijderd was, spraken we af in het -volgens tripadvisor- op één na beste restaurant van Ao Nang (tip: vertrouw nooit blindelings op tripadvisor).

De volgende dag beleefden we allen ons eerste dagje strand van het jaar en gaven we de arme nietsvermoedende voorbijganger strikte aanwijzingen voor het maken van onze nonchalante en vooral ook heel spontane foto in de branding.

We zouden die avond nog samen eten en over een paar dagen op een ander eiland meeten, maar we besloten ’s avonds via de app het gewoon lekker allemaal niet te doen, zodat we ook geen afscheid hoefden te nemen. Vanaf nu op eigen benen! (Hee, dat rijmt).